Słynne miasto szklarskie w dolinie Szenowskiego potoka, leżące na granicy Gór Łużyckich i Czeskiego Średniogórza. Gmina ta została założona przez niemieckich osadników w 13. stuleciu, jednak pierwsze wzmianki o niej pochodzą aż z 14.stulecia. Pod koniec 16.stulecia zaczęła być nazywana Stein Sonow, zaś później Steinschönau (Kamenicki Szenow). Gmina ta należała do domeny scharfensteinskiej. Szklarstwo w gminie rozwijało się już od połowy 16. stulecia. W 17. i 18. stuleciu doszło również do rozwoju handlarstwa z szkłem. Handlarze zakładali w wielkich miastach europejskich swe filie, i tym sposobem Kamenicki Szenow stał się wybitnym ośrodkiem europejskiego handlu szklarskiego. Również produkcja szklannych żyrandoli zaprowadzona pod marką Elias palme zasłynęła w połowie 19. wieku na całym świecie. W roku 1900 Kamienicki Szenow awansował na miasto. Do zabytków architektury należy tu kościół Świętego Jana Chrzciciela, który został zbudowany w miejscu starszego drewnianego kościółka w latach 1715-1718. W roku 1919 właściciel fabryki żyrandoli Franz Friedrich Palme założył tu muzeum miejskie, które jednak po 2. wojnie światowej zostało przesunięte. Nowe muzeum szklarskie zostało otwarte w starym domie patrycyjuszy z roku 1770. Wybitną dominantą środkowej części miasta jest piętrowa szkoka z roku 1893.
CZ
DE
EN
